Ağız, küçük kollara ve bir ülkenin çeşitli bölge, il ya da ilçelerinin sözcükleri söyleyiş biçimi açısından birbirinden ayrılan konuşmalarına verilen isimdir. Ağız, bir diğer tanım ile aksan olarak da açıklanabilir. Örneğin; Ege Ağzı'nda "biliyorum" sözcüğü yerine "biliyom" denir.
Şiveler, bir dilin belli bir tarihte ayrılmış kollarıdır, genellikle ağız ile karıştırılır ama ağız, dilin aynı ülke içindeki varyasyonlarıdır. Şive ise farklı ülkeler gibi birbirinden daha izole yerlerde oluşan ve evrilen konuşma biçimidir.
Lehçe ya da diyalekt, bir dilin belli bir coğrafî bölgedeki insanlar tarafından konuşulan çeşididir. Lehçe sözcüğü Türkçeye Arapçadan geçmiştir. Lehçe anlamında bazı sözlüklerde diyelek ve ağgan sözcükleri de bulunmaktadır.
Ağız: Bir dilin ülke sınırları içindeki farklı yerleşim bölgelerinde ses, şekil, söz dizimi ve anlamca farklılaşan konuşma biçimidir: Erzurum Ağzı,Trakya ağzı,Karadeniz Ağzı vb.
Ağız: “Bir dilin veya lehçenin yazı diline oranla ve çoğunlukla ses, bazen de şekil, anlam ve söz varlığı bakımından birbirinden az çok ayrılan konuşma biçimleri” olarak tanımlanır (Korkmaz 2010: 12). Türkiye Türkçesi İstanbul ağzına dayalı bir yazı diline sahiptir.
Bilinen bir zaman diliminde ana dilden farklı kollara ayrılmış olan fazlaca şekil ve ses farkı olmayan kollara şive ismi verilir. Kazakça, Azerice, Özbekçe vb. Türkçede kullanılan şivelerdir. Türkiye sınırları içinde en çok konuşulan Türkçe ise, "Türkiye Türkçesi" de buna örnek verilebilir.
Türkiye Türkçesinin genel kabul görmüş ve yazı dili olmuş ağzı, İstanbul ağzıdır. İstanbul ağzının Rumeli ağızlarından biri olması dolayısıyla yazı dili bir Rumeli ağzından gelişmiştir.
Hasan Uzunhasanoğlu: Lazca bir dialekt (ağız, şive) değil, bir dildir.
Bunların en önemlileri Türkiye Türkçesi, Azerice, Türkmence, Kazakça, Karakalpakça, Kırgızca, Özbekçe, Uygurca, Tuvaca, Yakutça, Tatarca, Başkurtça ve Çuvaşçadır.
Diyalekt (Lehçe): Bir dili konuşanların alt gruplarının dili konuşma varyasyonlarına verilen isimdir. Ağız (Subdiyalekt): Diyalekt ile idyolekt arasında kalan, belli bir diyalektin de alt grupları olan varyasyonlardır. Bireysel Dil (İdyolekt): Spesifik ve tek bir kişinin kullandığı dil varyasyonuna verilen isimdir.
Keleş: Güzel, yakışıklı.
Şive ile aksan kelimeleri birbirine karıştırılan kavramlardır. Hemen hemen aynı olan bu kavramlar arasında küçük bir fark vardır. Şive, belli bir zaman dilimi içinde bazı çevrelerde kullanılan dili ifade eder. Aksan ise bilinmeyen bir zaman içerisinde konuşulan vurgulu ifadeyi anlatmak için kullanılır.
Ne Demek
Solunum asidoz ne demek
Bol kesim kıyafet ne demek
Cevapsız çağrı ne demek
Ucube argoda ne demek
2 iklim aktivisti ne demek
2 1 koltuk ne demek
Ahzab suresi 40. ayet ne demek istiyor
Rüyada cam batması ne demek
Kahve falında denizati görmek ne demek
Denovo ne demek tıp
Vahye ne demek din
Aza kanaat ne demek
Rüyada Beyaz Minibüs Almak Ne Demek
2 2 dubleks ne demek
Yüz somurtmak ne demek
Önermelerde gerektirme ne demektir
Sormadan söylemek ne demek
Sumplu akvaryum ne demek
Evye ne demek
Mılık ne demek
7 ev alçalan oğlak ne demek
Fk Pozitif Ne Demek
Sığ Ne Demek
39 say ne demek
1.6 e-TorQ ne demek
Ticaret A.Ş ne demek
Açık çek vermek ne demek
Minel aşkı ve halatihi ne demek
Bodun ne demektir
Denizcilikte draft ne demek
Höt höt biri ne demek
Bisex ne demektir
Derin penetrasyon ne demek
205 55 R 16 91 T ne demek
Karusel ne demek havacılıkta
Kaynaştırma çocuğu ne demek
Bulmacada çap ne demek
Kdv tevkifatı ne demek
Kaş yaparken göz çıkarmak ne demek
97 4 askerlik ne demek
