Ağız, küçük kollara ve bir ülkenin çeşitli bölge, il ya da ilçelerinin sözcükleri söyleyiş biçimi açısından birbirinden ayrılan konuşmalarına verilen isimdir. Ağız, bir diğer tanım ile aksan olarak da açıklanabilir. Örneğin; Ege Ağzı'nda "biliyorum" sözcüğü yerine "biliyom" denir.
Şiveler, bir dilin belli bir tarihte ayrılmış kollarıdır, genellikle ağız ile karıştırılır ama ağız, dilin aynı ülke içindeki varyasyonlarıdır. Şive ise farklı ülkeler gibi birbirinden daha izole yerlerde oluşan ve evrilen konuşma biçimidir.
Lehçe ya da diyalekt, bir dilin belli bir coğrafî bölgedeki insanlar tarafından konuşulan çeşididir. Lehçe sözcüğü Türkçeye Arapçadan geçmiştir. Lehçe anlamında bazı sözlüklerde diyelek ve ağgan sözcükleri de bulunmaktadır.
Ağız: Bir dilin ülke sınırları içindeki farklı yerleşim bölgelerinde ses, şekil, söz dizimi ve anlamca farklılaşan konuşma biçimidir: Erzurum Ağzı,Trakya ağzı,Karadeniz Ağzı vb.
Ağız: “Bir dilin veya lehçenin yazı diline oranla ve çoğunlukla ses, bazen de şekil, anlam ve söz varlığı bakımından birbirinden az çok ayrılan konuşma biçimleri” olarak tanımlanır (Korkmaz 2010: 12). Türkiye Türkçesi İstanbul ağzına dayalı bir yazı diline sahiptir.
Bilinen bir zaman diliminde ana dilden farklı kollara ayrılmış olan fazlaca şekil ve ses farkı olmayan kollara şive ismi verilir. Kazakça, Azerice, Özbekçe vb. Türkçede kullanılan şivelerdir. Türkiye sınırları içinde en çok konuşulan Türkçe ise, "Türkiye Türkçesi" de buna örnek verilebilir.
Türkiye Türkçesinin genel kabul görmüş ve yazı dili olmuş ağzı, İstanbul ağzıdır. İstanbul ağzının Rumeli ağızlarından biri olması dolayısıyla yazı dili bir Rumeli ağzından gelişmiştir.
Hasan Uzunhasanoğlu: Lazca bir dialekt (ağız, şive) değil, bir dildir.
Bunların en önemlileri Türkiye Türkçesi, Azerice, Türkmence, Kazakça, Karakalpakça, Kırgızca, Özbekçe, Uygurca, Tuvaca, Yakutça, Tatarca, Başkurtça ve Çuvaşçadır.
Diyalekt (Lehçe): Bir dili konuşanların alt gruplarının dili konuşma varyasyonlarına verilen isimdir. Ağız (Subdiyalekt): Diyalekt ile idyolekt arasında kalan, belli bir diyalektin de alt grupları olan varyasyonlardır. Bireysel Dil (İdyolekt): Spesifik ve tek bir kişinin kullandığı dil varyasyonuna verilen isimdir.
Keleş: Güzel, yakışıklı.
Şive ile aksan kelimeleri birbirine karıştırılan kavramlardır. Hemen hemen aynı olan bu kavramlar arasında küçük bir fark vardır. Şive, belli bir zaman dilimi içinde bazı çevrelerde kullanılan dili ifade eder. Aksan ise bilinmeyen bir zaman içerisinde konuşulan vurgulu ifadeyi anlatmak için kullanılır.
Ne Demek
Neva Kuranda ne demek
Kaş ingilizce ne demek
3 5 ne demek
Hülle yolu ne demek
Sos bağlamak ne demek
Allahümme ecirni fi musibeti ne demek
Dental ne demek diş
1 2 su bardağı şeker ne demek
Slim fit jogger ne demek
14 k gold ne demek
Çekirdek yükü ne demek
Rüyada çok yumurta görmek ne demek
Greve girmek ne demek
10 ar ne demek
Rusça nazdarovya ne demek
Sıtkı sıyrıldı ne demek
10 dirhem ne demek
Aksonal polinöropati ne demek
%50 burslu ne demek
İdrarda eritrosit 3 ne demek
Tasavvufta hırka ne demek
4 bacak uçuş ne demek
Kağıt fatura ne demek
Mülaki ne demek
Kerte ne demek denizcilik
Bakara suresi 286 ayet ne demek istiyor
3 den 9 a ne demek
Blue çağ ne demek
Alışkanlıklar bırakılmazlarsa zamanla ihtiyaç haline gelir ne demek
Tiroid hafif heterojen ne demek
%100 organik pamuk ne demek
Azerbaycan'da yenge ne demek
2 yıllık Iö ne demek
1 mn ne demek
Dinen deyyus ne demek
Falda buyuk anahtar ne demek
Ayıkmak TDK ne demek
Dinde Nifak Ne Demek
Bölgesel Ağız Ne Demek
4m ne demek
