Ağız, küçük kollara ve bir ülkenin çeşitli bölge, il ya da ilçelerinin sözcükleri söyleyiş biçimi açısından birbirinden ayrılan konuşmalarına verilen isimdir. Ağız, bir diğer tanım ile aksan olarak da açıklanabilir. Örneğin; Ege Ağzı'nda "biliyorum" sözcüğü yerine "biliyom" denir.
Şiveler, bir dilin belli bir tarihte ayrılmış kollarıdır, genellikle ağız ile karıştırılır ama ağız, dilin aynı ülke içindeki varyasyonlarıdır. Şive ise farklı ülkeler gibi birbirinden daha izole yerlerde oluşan ve evrilen konuşma biçimidir.
Lehçe ya da diyalekt, bir dilin belli bir coğrafî bölgedeki insanlar tarafından konuşulan çeşididir. Lehçe sözcüğü Türkçeye Arapçadan geçmiştir. Lehçe anlamında bazı sözlüklerde diyelek ve ağgan sözcükleri de bulunmaktadır.
Ağız: Bir dilin ülke sınırları içindeki farklı yerleşim bölgelerinde ses, şekil, söz dizimi ve anlamca farklılaşan konuşma biçimidir: Erzurum Ağzı,Trakya ağzı,Karadeniz Ağzı vb.
Ağız: “Bir dilin veya lehçenin yazı diline oranla ve çoğunlukla ses, bazen de şekil, anlam ve söz varlığı bakımından birbirinden az çok ayrılan konuşma biçimleri” olarak tanımlanır (Korkmaz 2010: 12). Türkiye Türkçesi İstanbul ağzına dayalı bir yazı diline sahiptir.
Bilinen bir zaman diliminde ana dilden farklı kollara ayrılmış olan fazlaca şekil ve ses farkı olmayan kollara şive ismi verilir. Kazakça, Azerice, Özbekçe vb. Türkçede kullanılan şivelerdir. Türkiye sınırları içinde en çok konuşulan Türkçe ise, "Türkiye Türkçesi" de buna örnek verilebilir.
Türkiye Türkçesinin genel kabul görmüş ve yazı dili olmuş ağzı, İstanbul ağzıdır. İstanbul ağzının Rumeli ağızlarından biri olması dolayısıyla yazı dili bir Rumeli ağzından gelişmiştir.
Hasan Uzunhasanoğlu: Lazca bir dialekt (ağız, şive) değil, bir dildir.
Bunların en önemlileri Türkiye Türkçesi, Azerice, Türkmence, Kazakça, Karakalpakça, Kırgızca, Özbekçe, Uygurca, Tuvaca, Yakutça, Tatarca, Başkurtça ve Çuvaşçadır.
Diyalekt (Lehçe): Bir dili konuşanların alt gruplarının dili konuşma varyasyonlarına verilen isimdir. Ağız (Subdiyalekt): Diyalekt ile idyolekt arasında kalan, belli bir diyalektin de alt grupları olan varyasyonlardır. Bireysel Dil (İdyolekt): Spesifik ve tek bir kişinin kullandığı dil varyasyonuna verilen isimdir.
Keleş: Güzel, yakışıklı.
Şive ile aksan kelimeleri birbirine karıştırılan kavramlardır. Hemen hemen aynı olan bu kavramlar arasında küçük bir fark vardır. Şive, belli bir zaman dilimi içinde bazı çevrelerde kullanılan dili ifade eder. Aksan ise bilinmeyen bir zaman içerisinde konuşulan vurgulu ifadeyi anlatmak için kullanılır.
Ne Demek
Denis ne demek anlamı nedir
ABC yaklaşımı ne demek
Sıttı sıyrılmak ne demek
Ecmain Olsun Ne Demek
Rüyada Birinin Ağaç Diktiğini Görmek Ne Demek
Rüyada demir bozuk para görmek ne demek
Basic T-shirt ne demek
Gy gk ne demek
Fukuro kumaş ne demek
Çekirdek çitlemek ne demek
Anber ne demek
Uyuşuk tembel ne demek
Nazım hesap ne demek
Et marine etmek ne demek
Super slims ne demek
Şortta 32 beden ne demek
Eriyorum ne demek
Birleşik çekim ne demek
Haddini bil ne demek
Avülsiyon ne demek tıp
Banliyö yolu ne demek
Elegan ne demek TDK
Ağza almak ne demek
Ritim ve tempo ne demek
Argoda muz ne demek
Kombi 227 ne demek
En 407 ne demek
Sosyal medyada fan ne demek
Ahzab 48 ne demek
Abayı sevmek ne demek
Bağ kurmak ne demek
Nefs i levvame ne demek
Nörolojik rehabilitasyon ne demek
Rüyada Başkasının İçki İçtiğini Görmek Ne Demektir
Ercan anlamı ne demek
Lolde solo ne demek
4 2 2 ne demek
Açık öğretim lise türü ne demek
Antrasit ne demek renk
Mükerrem ne demek
