Müdavim kime denir

Müdavim kelimesi,bir yer, bir etkinlik veya bir durumla sürekli olarak ilişkili olan, o yerde, etkinlikte veya durumda düzenli olarak bulunan kişiyi tanımlar. Bir müdavim, belirli bir mekânı, etkinliği veya durumu sık sık ziyaret eden, bu konuda düzenli bir alışkanlık edinmiş olan kişidir.

Müdavim kime denir?

Müdavim kelimesi, bir yer, bir etkinlik veya bir durumla sürekli olarak ilişkili olan, o yerde, etkinlikte veya durumda düzenli olarak bulunan kişiyi tanımlar. Bir müdavim, belirli bir mekânı, etkinliği veya durumu sık sık ziyaret eden, bu konuda düzenli bir alışkanlık edinmiş olan kişidir.

Müdavimi oldum ne demek?

bir yere sürekli gidip gelmek.

Müdavim olmak ne demek TDK?

Müdavim olmak TDK sözlük anlamı şu şekildedir: bir yere sürekli gitmek.

Müdavim olsun ne demek?

Bir yere sürekli olarak giden, gedikli anlamına gelen “müdavim” kelimesi, dilimize Arapçadan geçmiştir. Kökeni “devam” kelimesidir.

Bu ay müdavim ne demek?

Bir yere devam eden, devamlı gidip gelen (kimse): O dikkate değer salonun yegâne çocuk müdâvimi ben olmuştum (Hâlide E. Adıvar). 2. Bir işi devamlı yapan, aksatmadan, yılmadan sürekli çalışan (kimse).

Rakkas kime denir?

Rakkas, raks etmeyi kendine meslek edinen erkek ve sarkaç demektir. Bu kelime, günümüzde oldukça kullanılıyor. Günümüzde Rakkas kelimesi, çok sık kullanıldığı için pek çok kişi tarafından TDK sözlüğünde aranıyor. Rakkas kelimesinin TDK sözlük anlamı ise, raks yapmayı kendine meslek edinen erkek ve sarkaç demektir.

Müdavim mekan ne demek?

Müdavim, mekânın vitrinidir. Mekân bilinci yüksek olan müdavim, mekâna kutsallık atfetmektedir. Müdavim için mekânın sembolik anlamı bulunmaktadır.

Muavinin anlamı nedir?

Yolcuların güvenliğini sağlayan ve onlara yolculukla ilgili veren kişiler muavin olarak adlandırılır. Seyahat boyunca yolculara eşlik etmen ve yardımına koşman muavin ne iş yapar sorusuna cevap olarak verilebilir.

Müstear ne demek TDK?

Öz. Şairler, ozanlar ve yazarlar eserlerinde çeşitli nedenlerle takma ad ya da adlar kullanmışlardır. Bu takma adlar divan şiirinde mahlas, âşık şiirinde tapşırma, düz yazıda ise müstear ad olarak terimleşmiştir.