Dansöz veya çengi, oryantal dansçı kadındır. Fransızca danseuse (kadın dansçı) sözcüğünden geçmiştir. Oryantal dans yapan erkeklere dansör, köçek veya zenne denir.
Çengi-name veya Rakkasname (Günümüz Türkçesiyle: Köçekler Kitabı); Enderunlu Fazıl tarafından yazılan farklı milletlerden olan kırk iki köçeğin özelliklerinin tasvir edildiği bir eserdir. Murabba nazım şekliyle kaleme alınmıştır. Edebiyat ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir.
mesleği çalgı eşliğinde oynamak olan kadın. eskiden türk kadınlarının ve kızlarının çengilik yapması yasaktı. ancak sarayda çeşitli soylardan gelen cariyeler çengilik yapabilirlerdi. 19 yüzyılda köçeklik yasaklandıktan sonra çengilik de yavaş yavaş ortadan kalktı.
Cengel (ya da cangıl), sıcak iklime sahip bölgelerde bulunan balta girmemiş, baskın olarak ağaçların hakim olduğu yoğun bir bitki örtüsüne sahip ormanlar için kulanılan bir terimdir. Günümüzde yağmur ormanı terimi de cengel yerine kullanılmaktadır.
Türkçede Romanlar, yaşadıkları yöreye bağlı olarak Çingene sözcüğünün versiyonları olan çeşitli isimlerle anılırlar. Bunlardan bazıları şunlardır: Çingen, Cingen, Cıngan, Çingan, Çingân, Cingan ve Cingane. Bunun haricinde kullanılan bazı yöresel isimler şunlardır: Cingen (Muğla) (Çöğmen civârında yaşarlar)
Çeng. Asya kökenli, ondört ila yirmidört telli olabilen, diz üstüne dik olarak tutularak iki elle çalınan bir enstrümandır. Arp'ın atası sayılır. Eskiden mevlevi musikisinde ve klasik musikide kullanılırdı.
Çeng-nâme, Ahmed-i Dâ'i'nin 1405-1406 (Hicri 808) yazdığı, 14. yüzyılın ilk telif eserlerindendir ve Yıldırım Bayezid'in şehzadelerinden Emir Süleyman'a sunulmuştur. Eser, bir tevhidle başlar, na't ve dört halifeye övgü ile devam eder, ardından da konuya girilir.
Eski devirlerde çalgı ile rakseden erkelere "köçek" derlerdi. Köçek oynatmak da yakın zamanlara kadar zevk ve sefahat (eğlence) erb'bının başlıca seyirlerinden birini teşkil ederdi. Erkek olan köçekler kız gibi görünmeye, kız olan çengiler ise, delikanlıya benzemeye çabalarlardı.
Bu deyim ise çok akıllı ve becerikli insanları betimlemek için kullanılmaktadır. Bazı kişiler son derece akıllı ve zeki olmaktadır. Bu kişileri tabir etmek ise cin gibi deyimi kullanılır.
Türkçede Çingeneler için pek çok kelime kullanılmaktadır. Bunlardan bazıları “çingene”, “kıptî”, “poúa”, “karaçı”, “roman” gibi kelimelerdir. Bu kelimelerin büyük kısmı Türkçeye di÷er dillerden geçtikleri için yabancı kaynaklı bir etimolojiyle açıklanabilmektedir.
Denir
Gri renkli beyaz eşyalara ne denir
Goralı neden denir
Kar tanesine ne denir
Evliya diye kime denir
Leş neye denir
Kız peşinde koşan erkeğe ne denir
Sır tutamayan insanlara ne denir
Çok kibar insana ne denir
Bilmece ağır suya ne denir
Çakala neden çakal denir
Takım elbise üstüne ne denir
Lokal neye denir
Kadınların giydiği takım elbiseye ne denir
Eşini kıskanmayan erkek ne denir
Naptin sorusuna ne denir
Askerde eğitimde ölene ne denir
Boks yapan kişiye ne denir
Zevce kime denir
Neden Çanakkale geçilmez denir
Zanaat öğrencisine ne denir
Leventler kime denir
Umreye giden kişiye ne denir
Mülteci kimlere denir
Nemli toprak ne denir
Gri beyaz eşyaya ne denir
Uçağı kullanan kişiye ne denir
Güneşin battığı yöne ne denir
Hızlı araba yarışına ne denir
Encek neye denir
Nurun ala nur kime denir
Güneş enerjisi ne denir
Bilardoda beyaz topa ne denir
Lastik şişirme yerine ne denir
Amcazade kime denir
Gaz basıncını ölçen alete ne denir
Acemi insanlara ne denir
Sade giyim tarzına ne denir
Fanatik taraftara ne denir
Allah yolunda ölenlere ne denir
Yaşlı kadınlara ilgi duyan erkekler ne denir